Aktywność fizyczna to niedoceniany element w łagodzeniu objawów zespołu jelita drażliwego, czyli tzw. IBS (irritable bowel syndrome). W tym wpisie chciałabym przybliżyć temat treningu, który pomaga ograniczyć nieprzyjemne dolegliwości.
Na skróty:
IBS a stres
Zespół jelita drażliwego wciąż jest dla świata nauki zagadką. Czy istnieje? Jeśli tak, to jak go skutecznie leczyć? Czy znamy przyczyny występowania IBS? Świat nauki dostarcza coraz to nowych informacji o wpływie diety, mikrobioty jelitowej, stylu życia na przebieg schorzenia, ale wciąż średnio co 3 osoba boryka się z nieprzyjemnymi objawami ze strony przewodu pokarmowego, takimi jak:
- biegunki,
- zaparcia,
- wzdęcia,
- skurczowe bóle brzucha.
Nie ulega wątpliwości, że jednym z ważniejszych, powtarzalnych czynników związanych z nasileniem objawów jest stres. Stresu nie unikniesz, ale przy pomocy aktywności fizycznej można go znacząco ograniczyć. Endorfiny, które wydzielane są po treningu:
- redukują stres,
- rozluźniają napięcie mięśni (także mięśni gładkich ścian jelita),
- poprawiają nastrój.
Ruch jest niedocenianym elementem leczenia zespołu jelita drażliwego.
Aktywność fizyczna w zespole jelita drażliwego
Badania wykazują, że regularna aktywność zmniejsza nasilenie objawów u pacjentów z IBS. Ważne jednak, by pamiętać, że nie każde ćwiczenia będą pomagać. Niektóre mogą wręcz szkodzić. Czas i intensywność treningu trzeba dobrać do aktualnego stanu zdrowia i dominujących objawów IBSu.
Trening o długim czasie trwania i wysokiej intensywności (np. bieganie, Cross Fit, piłka nożna) nie jest właściwy dla osób z zespołem jelita drażliwego typu biegunkowego. Taka aktywność mocno „odciąga” krew z jelit do mięśni, co sprzyja nasileniu biegunki i bólu brzucha. W czasie długotrwałego wysiłku np. półmaratonu często spożywa się także napoje izotoniczne czy żele energetyczne bogate w fruktozę, która również zwiększa dolegliwości.
Z drugiej strony wysiłek o dużym stopniu intensywności może u osób z zespołem jelita drażliwego typu zaparciowego przyspieszać ruchy perystaltyczne jelita, co łagodzi zaparcia i ból.
Aktywność fizyczna – 20 korzyści dla zdrowia [INFOGRAFIKA DIETETYKA]
U obu grup – biegunkowej i zaparciowej w okresie znacznego nasilenia IBSu wskazane są wyłącznie łagodne formy ruchu, takie jak:
- pływanie,
- joga,
- tai-chi,
- spacery,
- rekreacyjna jazda na rowerze.
Joga a łagodzenie objawów
Badania wykazały, że joga jest jedną z lepszych form ruchu dla osób z IBS. Pomaga także chorym na nieswoiste stanu zapalne jelit (np. choroba Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego). Joga łagodzi objawy równie skutecznie co dieta FODMAP, dlatego oba te działania warto połączyć.
Dzięki regularnej praktyce maleje potrzeba zażywania leków przeciwbólowych. Wystarczy godzinna sesja 2-3 razy w tygodni, ale najlepiej stawać na macie codziennie choćby na 15 minut.
Cierpisz na IBS? Zacznij się ruszać! Nie zapominaj przy tym o odpowiednim nawodnieniu, które jest kolejnym elementem niezbędnym w terapii zespołu jelita drażliwego.
Źródła:
Zdjęcie okładkowe: kike vega/Unsplash
Dowiedz się więcej o zespole jelita drażliwego:
Gabriela Kamińska
Super, długo zastanawiałam się nad wyborem dyscypliny i teraz widzę, że joga jest dla mnie ! Dziękuję i czekam na więcej podobnych treści:)