Badania meksykańskich naukowców wskazują, że bardzo ważne w rozwoju insulinooporności są nawyki związane z tym JAK jesz, a nie tylko z tym, co jesz.
Jeśli lekarz stwierdził u Ciebie insulinooporność, to z pewnością usłyszałaś/eś, że powinnaś/powinieneś zmienić dietę. Czasem, gdy sytuacja tego wymaga wprowadza się leczenie metforminą, ale to nie wystarczy. Niezbędnym elementem terapii insulinooporności jest zmiana stylu życia, ograniczenie stresu (nauka radzenia sobie z napięciem, regulowania emocji), dobór odpowiedniej aktywności fizycznej (skutecznej, ale też realnej i przyjemnej), dbanie o sen. Do tego zestawu dołącza teraz uważne jedzenie. Są na to badania!
Przyczyna insulinooporności – pośpiech i nieuważne jedzenie?
Badanie meksykańskich naukowców wskazuje, że bardzo ważne w rozwoju insulinooporności są nawyki związane z tym JAK jesz, a nie tylko z tym, co jesz. Wyniki badania pokazują, że lepszych wyborów żywieniowych dokonują osoby, które jedzą powoli, w miłym towarzystwie, same decydują o tym, co i ile jedzą oraz nie rozpraszają się w czasie jedzenia. Brzmi znajomo? Pewnie! To definicja uważnego jedzenia!
W badaniu wzięło udział 956 osób, które wypełniały kwestionariusz pozwalający określić wartość liczbową na tzw. skali jakości nawyków związanych ze spożywaniem posiłku (Mealtime Habits Quality). MHS bierze pod uwagę 4 obszary:
- odpowiednia ilość czasu na posiłek (spieszysz się czy nie?);
- rozproszenie uwagi podczas jedzenia (oglądasz telewizję, czytasz czy jesz w skupieniu?);
- środowiskowy i społeczny kontekst jedzenia posiłków (jesz samotnie czy w towarzystwie, jak często jadasz w domu);
- znane lub kulturowe nawyki żywieniowe (czy wybierasz to, co jesz biorąc pod uwagę zdrowi, czy lubisz jeść – lęk związany z jedzeniem koreluje w wyższym BMI).
Wartości na skali MHS były ocenianie 2-krotnie, za pierwszym razem w latach 2004-2006, a potem ponownie w latach 2010-2012.
Przeczytaj także: 25 objawów insulinooporności [INFOGRAFIKA]
Wyniki badania
Osoby, które uzyskiwały mniejsze wartości na skali MHQ, czyli miały gorsze zwyczaje żywieniowe:
- jadły w pośpiechu,
- często rozpraszały się w czasie jedzenia,
- jadały poza domem i w samotności,
- nie zwracały uwagi na to, co jedzą i w jakiej ilości – po prostu zjadały danie do końca,
miały prawie 11 krotnie wyższe prawdopodobieństwo wystąpienia insulinooporności.
Częstość występowania insulinooporności (definiowana jako HOMA IR > 3,2) była znacząco niższa u osób, która uzyskały wysokie wyniki na skali MHQ w porównaniu z tymi, którzy uzyskali niskie wyniki (odpowiednio 1,2% vs 12,5%).
Wyniki badania nie są zaskoczeniem. Uważność w czasie posiłku, a także przyjazne otoczenie i dobre relacje sprzyjają skupieniu, słuchaniu swojego ciała, zmniejszają napięcie i wpływają na lepsze wybory żywieniowe.
Przeczytaj także: Hipoglikemia rekatywna – co to jest? Objawy, diagnostyka i dieta
Oczywiście musisz mieć świadomość, że badanie wykazało korelację, a nie związek przyczynowo-skutkowy. Nie można powiedzieć, że jedzenie posiłku z akompaniamentem telewizora wywołuje insulinooporność, ale może jej sprzyjać. Badacze z Meksyku podkreślają, że do oceny sposobu żywienia osób z insulinoopornością warto włączyć elementy uwzględnione na skali MHQ.
Dla mnie to kolejny argument za tym, by propagować podejście w duchu Pozytywnej Dietetyki, które ma realne przełożenie na zdrowie!
Zdjęcie okładkowe: wayhomestudio/Freepik
Bibliografia:
Pablo Méndez-Hernández, Libia Darina Dosamantes-Carrasco, Carole Siani, Romain Pierlot, Margarita Martínez-Gómez, Berenice Rivera-Paredez, Laura Cervantes-Popoca, Elodia Rojas-Lima, Eduardo Salazar-Martínez, Yvonne N. Flores, and Jorge Salmerón, Mealtime habits and risk of developing the metabolic syndrome or insulin resistance among Mexican adults, Br J Nutr. : 1–10. Published online 2016 Nov 15. doi: 10.1017/S0007114516003329.
Zostaw komentarz